Sri Ganapathi

 

SUDALAI MADAN

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் ஆறு -- பழமுதிர்சோலை

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் ஆறு -- பழமுதிர்சோலை

by Devaraya Swamigal

  அமரர் இடர் தீர அமரம்
குமரனடி நெஞ்சே குறி
துதிப்போர்க்கு வல்வினை போம், துன்பம் போம், நெஞ்சில்
பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக் கதித்தோங்கும்
நிஷ்டையு
சஷ்டி கவசந் தனை.
சங்கரன் மகனே சரவண பவனே
ஐங்கரன் துணைவனே அமரர்தம் கோனே
செங்கண்மால் மருகனே தெய்வானை கேள்வனே
பங்கயம் போன்ற பன்னிரு கண்ணனே
பழநிமா மலையு
அழகுவேல் ஏந்தும் ஐயனே சரணம்
சரவண பவனே சட்கோணத் துள்ளுரை
அரனருள் சுதனே அய்யனே சரணம்
சயிலொளி பவனே சடாட்ச்சரத் தோனே
மயில்வா கனனே வள்ளலே சரணம்
திரிபு
குறமகள் மகிழும் குமரனே சரணம்
திகழொளி பவனே சேவற் கொடியாய்
நகமா யு
பரிபு
தருணமிவ் வேளை தற்காத் தருளே
சவ்வு
வவ்வு
பவ்வு
தவ்வியே ஆடும் சரவண பவனே
குஞ்சரி வள்ளி யைக் குலாவி மகிழ்வோய்
தஞ்சமென் றுன்னைச் சரணம் அடைந்தேன்
கொஞ்சிய உமையு
அஞ்சலி செய்தவன் அமுதமும் உண்டு
கார்த்திகை மாதர் கனமார்(பு) அமுதமும்
பூர்த்தியாய் உண்ட புனிதனே குகனே
நவமைந்தர் சிவனால் நலமுடன் உதிக்கத்
தவமுடை வீர வாகுவோ(டு) ஒன்பான்
தம்பிமா ராகக் கொண்ட
சம்பிர தாயா சண்முகா வேலா
நவவீரர் தம்முடன் நவகோடி வீரரும்
கவனமாய் உருத்திரன் அளி த்தே களித்துப்
பேதம் இல்லாமல் பிரமனைக் குருவாய்
ஓதிடச்செய்ய உடன் அவ் வேதனை
ஓமெனும் பிரணவத் துண்மைநீ கேட்கத்
தாமே யோசித்த சதுர்முகன் தன்னை
அமரர்கள் எல்லாம் அதிசயப் படவே
மமதைசேர் அயனை வன்சிறை யிட்டாய்
விமலனும் கேட்டு வேகம தாக
உமையு
அயனைச் சிறைவிடென்(று) அன்பாய் உரைக்க
நயமுடன் விடுத்த ஞானபண் டிதனே
திருமால் அயன்சிவன் சேர்ந்து மூவரும்
கௌரி லக்ஷமி கலைமக ளுடனே
அறுவரோர் அம்சமாய் அரக்கரை வெல்ல
ஆறு முகத்துடன் அவதரித் தோனே
சிங்க முகாசுரன் சேர்ந்த கயமுகன்
பங்கமே செய்யு
சூரனோ டொத்த துட்டர்க ளோடு
கோரமே செய்யு
வேருடன் கெல்லி விண்ணவர் துன்பம்
ஆறிடச் செய்தவ் வமரர்கள் தமக்குச்
சேனா பதியாய் தெய்விகப் பட்டமும்
தானாய்ப் பெற்ற தாட்டிகப் பெருமானே
திருப்பரங் குன்றம் செந்தூர் முதலாய்ச்
சிறப்பு
எண்ணிலாத தலங்களில் இருந்தாடும் குகனே
விண்ணவர் ஏத்தும் வினோத பாதனே
அன்பர்கள் துன்பம் அகற்றியாள் பவனே
தஞ்சமென்(று) ஓதினர் சமயம் அறிந்தங (கு)
இன்பம் கொடுக்கும் ஏழைபங் காளா
கும்பமா முனிக்குக் குருதே சிகனே
தேன்பொழில் பழநித் தேவ குமாரா
கண்பார்த்து எனையாள் கார்த்திகே யாஎன்
கஷ்டநிஷ் டுரம் கவலைகள் மாற்றி
அஷ்டலஷ் மிவாழ் அருளெனக்(கு) உதவி
இட்டமாய் என்முன் னிருந்து விளையாடத்
திட்டமாய் எனக்கருள் செய்வாய் குகனே
அருணகிரி தனக(கு) அருளிய தமிழ்போல்
கருணையால் எனக்கு காட்சித் தருள்வாய்
தேவ ராயன் செப்பிய கவசம்
பூ வல யத்தோர் பு
சஷ்டிகவசம் தான்செபிப் போரைச்
சிஷ்டராய்க் காத்தருள் சிவகிரி வேலா
வந்தென் நாவில் மகிழ்வு
சந்தந் தமிழ்த்திறம் தந்தருள் வோனே
சரணம் சரணம் சரவண பவஓம்
சரணம் சரணம் தமிழ்தரும் அரனே
சரணம் சரணம் சங்கரன் சுதனே
சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்.
 

 

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் ஐந்து -- திருத்தணி

 

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் ஐந்து -- திருத்தணி

by Devaraya Swamigal

அமரர் இடர் தீர அமரம்

குமரனடி நெஞ்சே குறி

துதிப்போர்க்கு வல்வினை போம், துன்பம் போம், நெஞ்சில்

பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக் கதித்தோங்கும்

நிஷ்டையு

சஷ்டி கவசந் தனை.

கணபதி துணைவா கங்காதரன்

குணவதி உமையாள் குமரா குரபரா

வள்ளிதெய் வானை மருவிய நாயகா

துள்ளிமயி லேறும் சுப்பிர மணியா

அழகொளிப் பிரபை அருள்வடி வேலா

பழநி நகரில் பதியநு கூலா

திருவா வினன்குடி சிறக்கும் முருகா

அருள்சேர் சிவகிரி ஆறு முகவா

சண்முக நதியு

பன்முகம் நிறைந்த பழநிக்கு இறைவா

ஆராறு நூற்று அட்டமங் களமும்

வீரவை யா

ஈராறு பழநி எங்கும் தழைக்கப்

பாராறு சண்முகம் பகரம் முதல்வா

ஆறு சிரமும் ஆறு முகமும்

ஆறிரு

வடிவம் சிறந்த மகரகுண் டலமும்

தடித்த பிரபைபோல் சார்ந்த சிந்து தூரமும்

திரவெண் ணீரணி திருநுதல் அழகும்

கருணை பொழியு

குனித்த

கணித்த மதுரித்த கனிவாய் இதழும்

வெண்ணிலாப் பிரபைபோல் விளங்கிய நகையு

எண்ணிலா அழகாய் இலங்குபல் வரிசையு

காரிகை உமையாள் கழித்தே இனிதெனச்

சீர்தரும் வள்ளி தெய்வநா யகியாள்

பார்த்தழ கென்னப் பரிந்த கபாலமும்

வார்த்த கனகம்போல் வடிவேல் ஒளியு

முறுக்குமேல் மீசையு

மறுக்கும் சூரர்மேல் வாதுகள் ஆட

ஈச்வரன் பார்வதி எடுத்துமுத் தாடி

ஈச்வரன் வடிவை மிகக்கண் டனுதினம்

கையால் எடுத்துக் கனமார் அணைத்தே

ஐயா குமரா அப்பனே என்று

மார்பினும் தோளினும் மடியினும் வைத்துக்

கார்த்திகே யாஎனக் கருணையால் கொஞ்சி

முன்னே கொட்டி முருகா வருகவென்(று)

அந்நேரம் வட்டமிட் டாடி விளையாடித்

தேவியு

கூவிய மயிலேறும் குருபரா வருக

தாவிய தகரேறும் சண்முகா வருக

எவியவே லேந்தும் இறைவா வருக

கூவிய சேவர் கொடியோய் வருக

பாவலர்க் கருள்சிவ பாலனே வருக

அன்பர்க் கருள்

பொன்போல் சரவணப் ண்ணியா வருக

அழகிற் சிவனொலி அய்யனே வருக

களபம் அணியு

மருமலர்க் கடம்பணி மார்பா வருக

மருவு

திரி

பரி

சிவகிரி வாழ்தெய்வ சிகாமணி வருக

காலில் தண்டை கலீர் கலீரென

சேலிற் சதங்கை சிலம் கலீரென

இடும்பனை மிதித்ததோர் இலங்கிய பாதமும்

அடும்பல வினைகள் அகற்றிய பாதமும்

சிவகிரி மீதினில் திருநிறை கொலுவு

நவகிரி அரைமேல் இரத்தினப் பிரபையு

தங்கரை ஞானும் சாதிரை மாமணி

பொங்கமாந் தளிர்சேர் பொற்பீதாம் பரமும்

சந்திர காந்தச் சரிகைத் தொங்கலும்

மந்திர வாழும் வங்கிச் சரிகையு

அருணோ தயம்போல் அவிர்வன் கச்சையு

ஒருகோடி சூரியன் உதித்த பிரபை போல்

கருணையால் அன்பரைச் காத்திடும் அழகும்

இருகொடி சந்திரன் எழிலொட்டி யாணமும்

ஆதிரம் பணாமணி அணியு

வாயில் நன் மொழியாய் வழங்கிய சொல்லும்

நாபிக் கமலமும் நவரோம பந்தியு

மார்பில் சவ்வாது வாடை குபீரென

னுகு பரிமளம் பொருந்திய

ஒழுகிய சந்தனம் உயர் கஸ்தூரியு

வலம்

நலம்சேர் உருத்திர அக்க மாலையு

மாணிக்கம் முத்து மரகதம் நீலம்

அணிவை வைடுரியம் அணிவைரம் பச்சை

பவளகோ மேதகம் பதித்தவச் ராங்கியு

நவமணிப் பிரபைபோல் நாற்கோடி சூரியன்

அருணோ தயமெனச் சிவந்த மேனியு

கருணை பொழியு

கவசம் தரித்தருள் காரண வடிவு

நவவீரர் தம்முடன் நற்காட்சி யான

ஒருகை வேலாயலாயு

ஒருகை நிறைசங்கு ஒருகை சக்ராயு

ஒருகை நிறைவில்லு ஒருகை நிறையம்

ஒருகை மந்திரவாள் ஒருகை மாமழு

ஒருகை மேற்குடை ஒருகை தண்டாயு

ஒருகை சந்திராயு

அங்கையில் பிடித்த ஆயு

பங்கயக் கமலப் பன்னிரு தோளும்

முருக்கம் சிறக்கும் முருகா சரவணை

இருக்கும் குருபரா ஏழை பங்காளா

வானவர் முனிவர் மகிழ்ந்து கொண் டாடத்

தானவர் அடியவர் சகளரும் பணியப்

பத்திர காளி பரிவது செய்யச்

சக்திகள் எல்லாம் தாண்டவ மாட

அஷ்டபயி ரவர் ஆனந்த மாட

துஷ்டமிகுஞ் சூளிகள் சூழ்திசை காக்க

சத்த ரிஷிகள் சாந்தக மென்னச்

சித்தர்கள் நின்று சிவசிவா என்னத்

தும்பரிய சந்திரர்

கும்பமா முனியு

அயன்மால் உருத்திரன் அஷ்ட கணங்கள்

நயமுடன் நின்று நாவால் துதிக்க

அஷ்ட லஷ்மி அம்பிகை பார்வதி

கட்டழகன் என்று கண்டுணை வாழ்த்த

இடும்பா யு

ஆடும் தேவகன்னி ஆரத்தி எடுக்க

தேவகண்கள் ஜெயஜெய என்ன

ஏவற் கணங்கள் இந்திரர் போற்ற

கந்தருவர் பாடிக் கவரிகள் வீசிச்

சார்ந்தனம் என்னச் சார்வரும் அனேக

பூ தம் அடிபணிந் தேத்தவே தாளம்

பாதத்தில் வீழ்ந்து பணிந்துகொண் டாட

அரகர என்றடியார் ஆலவட்டம் பிடிக்க

குருபரன் என்றன்பர் கொண்டாடி நிற்க

குடையழ

இடை விடாமல் உன் ஏவலர் போற்றச்

சிவனடி யார்கள் திருப்பாத மேத்த

நவமெனும் நால்வரை ஏற்ற சரமண்டலம்

உருத்திர வீணை நாதஸ்வர மேளம்

தித்திமி என்று தேவர்கள் ஆடச்

சங்கீத மேளம் தாளம் துலங்க

மங்கள மாக வைபவம் இலங்க

தேவ முரசடிக்கத் தினமேள வாத்தியம்

சேவல் கொடியு

நந்திகே சுவரன்மீது ஏறிய நயமும்

வந்தனம் செய்ய வானவர் முனிவர்

எங்கள் பார்வதியு

ஐங்கரன் முன்வர ஆறுமா முகவன்

வீரமயிலேறு வெற்றிவேல் எடுத்து

சூரன்மேல் ஏவத் துடித்தவன் மடியச்

சிங்கமுகா சுரன் சிரமது உருளத்

துங்கக் கயமுகன் சூரனும் மாள

அடலற்ற குலந்தை அறுத்துச் சயித்து

விட்டவே லாயு

தம்ப மேனும்சயத் தம்பம் நாட்டி

அன்பர்கள் தம்மை அனுதினம் காத்துத்

திருப்பரங் குன்றம் சீர்ப்பதி செந்துதூர்

திருவாவி னன்குடி திருவே ரகமும்

துய்ய பழநி சுப்பிர மணியன்

மெய்யாய் விளங்கும் விராலி மலைமுதல்

அண்ணா மலையு

கண்ணிய மாவு

முன்னிமை யோர்கள் முனிவர் மனத்திலும்

நன்னய மாய்ப்பணி நண்பர் மனத்திலும்

கதிர் காமம் செங்கோடு கதிர்வேங் கடமும்

பதினா லுலகத்திலும் பக்தர் மனத்திலும்

எங்கும் தானவ னாயிருந்(து) அடியார்தம்

பங்கி லிருந்து பாங்குடன் வாழ்க

கேட்ட வரமும் கிருபைப் படியே

தேட்ட முடன் அருள் சிவகிரி முருகா

நாட்டு சிவயோகம் நாடிய பொருளும்

தாட்டிக மாய்எனக்(கு) அருள்சண் முகனே

சரணம் சரணம் சரவண பவஓம்

சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் நான்கு -- ஸ்வாமிமலை

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் நான்கு -- ஸ்வாமிமலை

by Devaraya Swamigal. 

 

அமரர் இடர் தீர அமரம்

குமரனடி நெஞ்சே குறி

துதிப்போர்க்கு வல்வினை போம், துன்பம் போம், நெஞ்சில்

பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக் கதித்தோங்கும்

நிஷ்டைய சஷ்டி கவசந் தனை.

ஓமெனும் பிரணவம் உரைத்திடச் சிவனார்

காமுற உதித்த கனமறை பொருளே

ஓங்கார மாக உதயத் தெழுந்தே

ஆங்கார மான அரக்கர் குலத்தை

வேரரக் களைந்த வேலவா போற்றி

தேராச் சூரர்களைத் துண்டதுண் டங்களாய்

வேலாய

பாலா போற்றி பழநியின் கோவே

நான்கு மறைகள் நாடியே தேடும்

மான்மரு கோனே வள்ளi மணாளனே

நானெனும் ஆணவம் நண்ணிடா(து) என்னைக்

காண நீ வந்து காப்பதுன் கடனே

கூளi கூளi கங்காளி ஓங்காரி

சூலி கபாலி துர்க்கை யேமாளி

போற்றும் முதல்வா புனித குமாரா

சித்தர்கள் போற்றும் தேசிகர் போற்றி

ஏகாட் சரமாய் எங்கும் தானாகி

வாகாய் நின்ற மறைமுதற் பொருளே

துதியட் சரத்தால் தொல்லுல(கு) எல்லாம்

அதிசய மாக அமைந்தவா போற்றி

திரியரட் சரத்தால் சிவனயன் மாலும்

விரிபா ருலகில் மேன்மைய

சதுரட் சரத்தால் சாற்றுதல் யோகம்

மதுரமாய் அளிக்கும் மயில்வா கனனே

பஞ்சாட் சரத்தால் பரமன் உருவத்தால்

தஞ்சமென் றோரைத் தழைத்திடச் செய்தென்

நெஞ்சகத்(து) இருக்கும் நித்தனே சரணம்

அஞ்சலி செய்த அமரரைக் காக்கும்

ஆறு கோணமாய் ஆறெழுத் தாகி

ஆறு சிரமும் அழகிய முகமும்

ஆறிரு செவிய

ஆறிரு கண்ணும் அற்ப

சரவணை வந்த சடாட்சரப் பொருளே

அரணயன் வாழ்த்தும் அப்பனே கந்தா

கரங்கள்பன் னிரண்டில் கதிரும்ஆ ய

தரங்குலைந்(து) ஒடத் தாரகா சுரன் முதல்

வேரறச் சூர்க்குலம் முடித்து மகிழ்ந்தோய்

சீர்திருச்செந்தூர் தேவசே னாதிப

அஷ்ட குலாசலம் யாவைய

இஷ்டசித்திகள் அருள் ஈசன்

துட்டசங் காரா சுப்பிர மணியா

மட்டிலா வடிவே வையாப

எண்கோ ணத்துள் இயங்கிய நாரணன்

கண்கொளாக் காட்சி காட்டிய சடாட்சர

சைவம் வைணவம் சமரச மாக

தெய்வமாய் விளங்கும் சரவண பவனே

சரியை கிரியை சார்ந்தநல் யோகம்

இரவலார்க்(கு) அருளும் ஈசா போற்றி

ஏதுசெய் திடினும் என்பால் இரங்கிக்

கோதுகள் இல்லாக் குணமெனக் கருளித்

தரிசனம் கண்ட சாதுவோ(டு) உடன்யான்

அருச்சனை செய்ய அனுக்ரகம் அருள்வாய்

பில்லிவல் வினைய

வல்ல பூதங்கள் மாயமாய்ப் பறக்க

அல்லலைப் போக்கிநின் அன்பரோ(டு) என்னைச்

சல்லாப மாகச் சகலரும் போற்ற

கண்டு களிப்ப

அண்ட நாயகனே அருமறைப் பொருளே

குட்டிச் சாத்தான் குணமிலா மாடன்

தட்டிலா இருளன் சண்டிவே தாளம்

சண்டா முனிய

மண்டை வலியோடு வாதமும் குன்மமும்

சூலைகா மாலை சொக்கலும் சயமும்

மூலரோ கங்கள் முடக்குள் வலிப்பு

திட்டு முறைகள் தெய்வத சாபம்

குட்டம் சோம்பல் கொடிய வாந்திய

கட்டிலாக் கண்ணோய் கண்ணேறு முதலா

வெட்டுக் காயம் வெவ்விடம் அனைத்தும்

உன்னுடைய நாமம் ஒதியே நீரிடக்

கன்னலொன் றதனில் களைந்திடக் கருணை

செய்வதுன் கடனே செந்தில் நாயகனே

தெய்வநா யகனே தீரனே சரணம்

சரணம் சரணம் சரவண பவஓம்

சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்.

அமரர் இடர் தீர அமரம்

குமரனடி நெஞ்சே குறி

 

 

பழநிப் பதிவாழ் அப்பன் கந்தர்ஷஷ்டி கவசம் மூன்று -- பழனி

பழநிப் பதிவாழ் அப்பன்

கந்தர்ஷஷ்டி கவசம் மூன்று -- பழனி

by Devaraya Swamigal

அமரர் இடர் தீர அமரம் புரிந்த
குமரனடி நெஞ்சே குறி
துதிப்போர்க்கு வல்வினை போம், துன்பம் போம், நெஞ்சில்
பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக் கதித்தோங்கும்
நிஷ்டைய
சஷ்டி கவசந் தனை.
திருவா வினன்குடி சிறக்கும்
குருபரா குமரா குழந்தைவே லாயுதா
சரவணை சண்முகா சதாசிவன் பாலா
இரவலர் தயாபரா ஏழைபங் காளா
பரமேஸ் வரிக்குப் பாலா தயாபரா
வரமெனக் (கு) அருள்வாய் வாமனன் மருகா
இரண்டா யிரம்வெள்ளம் யோகம் படைத்தவா
திரண்டா ருகமனம் தீர்க்கம் படைத்தவா
இலட்சத் திருநான்கு நற்றம்பி மாருடன்
பட்சத்துடனே பராசக்தி வேலதாய்
வீர வாகு மிகுதள கர்த்தனாய்
சூரசம்ஹாரா துஷ்டநிஷ் டரா
கயிலாய மேவ
மயிலேறும் சேவகா வள்ளி மனோகரா
அகத்திய மாமுனிக் (கு) அருந்தமிழ் உரைத்தவா
சுகத்திரு முறுகாற் றுப்படை சொல்லிய
நக்கீரன் நற்றமிழ் நலமென வினவிக்
கைக்கிழ் வைக்கும் கனமிசைக் குதவா
திருவரு ணகிரி திருப்ப
இரும்ப
சல்லாப மாக சண்முகத் துடனே
எல்லாத் தவமும் இனிதெழுந்தருளி
உல்லா சத்துறும் ஒங்கார வடிவே
மூல வட்டத்தில் முளைத்தெழும் ஜோதியை
சர்வ முக்கோணத் தந்தமுச் சத்தியை
வேலாய
சீலமார் வயலூர்ச் சேந்தனைத் தேவனை
கைலாச மேருவா காசத்தில் கண்டு
பைலாம் பூமிய
மேலும் பகலும் விண்ணிரு வேந்தி
நாற்கோ ணத்தில் நளினமாய் அர்ச்சனை
கங்கை ஈசன் கருதிய நீர்புர
செங்கண்மால் திருவ
அக்கினி நடுவே அமர்ந்த ருத்திரன்
முக்கோண வட்டம் முதல்வாயு ருத்திரி
வாய்அறு கோணம் மகேசுவரன் மகேசுவரி
ஆகாச வட்டத்(து) அமர்ந்த சதாசிவன்
பாகமாம் வெண்மைப் பராசக்தி கங்கை
தந்திர அர்ச்சனை தலைமேல் கொண்டு
மந்திர மூலத்தில் வாசியைக் கட்டி
அக்கினிக் குதிரை ஆகாசத் தேவி
மிக்கமாய் கருநெல்லி வெண்சாரை உண்பவர்
பாகமாய் ரதமும் பகல்வழி யாரை
சாகா வகைய
ஐந்து ஜீவனுடன் ஐயங் சுகல்பமும்
விந்தை உமைசிவன் மேன்மைய
சந்திர சூரியர் தம்முடன் அக்கினி
அந்தி ரனைக்கண்(டு) அறிந்தே யிடமாய்ச்
சிந்தைய
மந்திர அர்ச்சனை வாசிவ என்று
தேறுமுகம் சென்னி சிவகிரி மீதில்
ஆறு முகமாய் அகத்துளே நின்று
வாசல் ஒன்பதைய
யோசனை ஐங்கரன் உடன்விளை யாடி
மேலைக் கருநெல்லி வெண்சாரை உண்டு
வாலைக் குழந்தை வடிவைய
உரைசிவ யோகம் உபதேசம் செப்பி
மனத்தில் பிரியா வங்கண மாக
நினைத்த படிஎன நெஞ்சத் திருந்து
அதிசயம் என்றுன் அடியார்க்(கு) இரங்கி
நானே நீயெனும் லட்சணத் துடனே
தேனே என்னினும் சிவகிரி எனவே
ஆறா தாரத்(து) ஆறு முகமும்
ஆறா தாரத்(து) ஆறு முகமும்
மாறா திருக்கும் வடிவைய
கனவிலும் நனவிலும் கண்டுனைத் துதிக்க
தனதென வந்து தயவ
சங்கொடு சக்கரம் சண்முக தெரிசனம்
எங்கு நினைத்தாலும் என்முன் னேவந்து
அஷ்டாவ தானம் அறிந்தவ
தட்டாத வாக்கும் சர்வா பரணமும்
இலக்கணம் இலக்கியம் இசையறிந் துரைக்கத்
துலக்கிய காவியம் சொற்பிர பந்தம்
எழுத்துச் சொற்பொருள் யாப்பல ங்காரம்
வழுத்தும் என் நாவில் வந்தினி திருந்தே
அமுத வாக்குடன் அடியார்க்கும் வாக்கும்
சமுசார சாரமும் தானே நிசமென
வச்சிர சாரம் மந்திர வசிகரம்
அட்சரம் யாவ
வல்லமை யோகம் வசீகர சக்தி
நல்லஉன் பாதமும் நாடிய பொருளும்
சகலகலை ஞானமும் தாளெனக் கருளி
செகதல வசீகரம் திருவருள் செய்து
வந்த கலிபிணி வல்வினை மாற்றி
இந்திரன் தோகை எழில்மயில் ஏறிக்
கிட்டவே வந்து கிருபை பாலிக்க
அட்டதுட் டமுடன் அநேக மூர்க்கமாய்
துட்டதே வதைய
வேட்டுண்ட பேயதமும்
வேதாளம் கூளி விடும்பில்லி வஞ்சனை
பேதாளம் துன்பப் பிசாசுகள் நடுநடுங்க
பதைபதைத் தஞ்சிடப் பாசத்தால் கட்டி
உதைத்து மிதித்தங்(கு) உருட்டி நொறுக்கிச்
சூலத்தாற் குத்தித் தூருதா ளுரவி
வேலா யதத்தால் வீசிப் பருற
மழுவிட் டேவி வடவாக் கினிபோல்
தழுவிஅக் கினியாய்த் தானே எரித்துச்
சிதம்பர சக்கரம் தேவி சக்கரம்
மதம்பெறும் காளி வல்ல சக்கரம்
மதியணி சம்பு சதாசிவ சக்கரம்
பதிகர்ம வீர பத்திரன் சக்கரம்
திருவை குண்டம் திருமால் சக்கரம்
அருள்பெருந் திகிரி அக்கினிச் சக்கரம்
சண்முக சக்கரம் தண்டா யுதத்தால்
விம்ம அடிக்கும் எல்லாச் சக்கரமும்
ஏக ரூபமாய் என்முனே நின்று
வாகனத் துடன்என் மனத்துள் இருந்து
தம்பனம் மோகனம் தயவாம் வசீகரம்
இம்பமா கருடணம் மேவ
வம்பதாம் பேதனம் வலிதரும் ஆரணம்
உம்பர்கள் ஏத்தும் உயர்வித் வேடணம்
தந்திர மந்திரம் தருமணி அட்சரம்
உந்தன் விபூதி உடனே சபித்து
கந் தனின் கோத்திரம் கவசமாய்க் காக்க
எந்தன் மனத்துள் எதுவேண் டினும்
தந்துரட் சித்தருள் தயாபரா சரணம்
சந்தம் எனக்கருள் சண்முகா சரணம்
சரணம் சரணம் சட்கோண இறைவா
சரணம் சரணம் சத்துரு சம்காரா
சரணம் சரணம் சரவண பவஒம்
சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்
 

கந்தர் ஷஷ்டி கவசம் இரண்டு திருச்செந்தூர்

by Devaraya Swamigal

 
 

கந்தர் சஷ்டி கவசத்தை ஸ்ரீ தேவராய ஸ்வாமிகள் இயற்றி உள்ளார்கள். இது முருகனின் அருளைப் பெறுவதற்காக இயற்றப்பட்டது. நமது வாழ்க்கையில் முன்னேற இது நமக்கு கிடைத்துள்ள ஒரு பொக்கிஷம் ஆகும்.

முருகனின் அருளை வேண்டுவதற்காக அவர் கந்தர் சஹ்டி கவசத்தை பாடுகிறார். இந்த கவசத்தை நாமும் தினமும் படிப்பதினால், வாழ்க்கையில் ஏற்படும் அனைத்து துன்பங்களும் விலகும். மழலை செல்வம் இல்லாதவர்கள் மழலை செல்வம் பெறுவார்கள். வாழ்வில் வளமும், வசந்தமும் பெருகும். இதைப் படிப்பதின் மூலம் உலகின் அனைத்து இன்பங்களையும் பெறுவார்கள். ஒரு போர்வீரன் யுத்தத்திற்குச் செல்லும் முன்னதாக அணியும் கேடயம் போல, நம்முடைய வாழ்க்கையில் கந்தர் சாஸ்தி கவசம் ஒரு கேடயமாக நின்றிருந்தபடி நம்மைக் காக்கும்.

காப்பு

துதிப்போர்க்கு வல்வினைபோம் துன்பம்போம்

நெஞ்சில் பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக் கதித்தோங்கும்

நிஷ்ட்டையும் கைகூடும்

நிமலர் அருள் கந்தர் சஷ்டிக் கவசம்தனை

குறள் வெண்பா

அமரர்இடர் தீர அமரம் புரிந்த

குமரனடி நெஞ்சே குறி

நூல்

சஷ்ட்டியை நோக்க சரவணபவனார்

சிஷ்ட்டருக் குதவும்செங்கதிர் வேலோன்

பாதமிரண்டில் பன்மணிச் சதங்கை

கீதம் பாட கிண்கிணி யாட

மையல் நடஞ்செய்யும் மயில்வாகனனார் (5)

கையில் வேலால் எனைக் காக்கவென்று வந்து

வர வர வேலா யுதனார் வருக

வருக வருக மயிலோன் வருக

இந்திர முதலா எண்திசை போற்ற

மந்திர வடிவேல் வருக வருக (10)

வாசவன் மருகா வருக வருக

நேசக் குறமகள் நினைவோன் வருக

ஆறுமுகம் படைத்த ஐயா வருக

நீறிடும் வேலவன் நித்தம் வருக

சிரகிரி வேலவன் சீக்கிரம் வருக (15)

சரஹுணபவனார் சடுதியில் வருக

ரஹுண பவச ரரரர ரரர

ரிஹுண பவச ரிரிரிரி ரிரிரி

விணபவ சரஹுண வீரா நமோ நம

நிபவ சரஹுண நிறநிற நிறென (20)

வசர ஹுணப வருக வருக

அசுரர் குடிகெடுத்த ஐயா வருக

என்னை ஆளும் இளையோன் கையில்

பன்னிரண்டா யுதம் பாச அங்குசமும்

பரந்த விழிகள் பன்னிரண்டிலங்க (25)

விரைந்தெனைக்காக்க வேலோன்வருக

ஐயும் கிலியும் அடைவுடன்சௌவும்

உ ய்யொளி சௌவும் உ யிர் ஐயும் கிலியும்

கிலியும் சௌவும் கிளரொளி ஐயும்

நிலை பெற் றென்முன் நித்தமும் ஒளிரும் (30)

சண்முகம் நீயும் தணியொளி யொவ்வும்

குண்டலி யாம் சிவ குகன்தினம் வருக

ஆறுமுகமும் அணிமுடி ஆறும்

நீறிடு நெற்றியும் நீண்ட புருவமும்

பன்னிரு கண்ணும் பவளச் செவ்வாயும் (35)

நன்னெறி நெற்றியில் நவமணிச் சுட்டியும்

ஈராறு செவியில் இலகு குண்டலமும்

ஆறிரு திண்புயத் தழகிய மார்பில்

பல் பூஷணமும் பதக்கமும் தரித்து

நன்மணி பூண்ட நவரத்ன மாலையும் (40)

முப்புரி நூலும் முத்தணி மார்பும்

செப்பழகுடைய திருவயிறு உ ந்தியும்

துவண்ட மருங்கில் சுடரொளிப் பட்டும்

நவரத்தினம் பதித்த நற்சீராவும்

இருதொடை அழகும் இணைமுழந்தாளும் (45)

திருவடி யதனில் சிலம்பொலி முழங்க

செககண செககண செககண செகண

மொகமொக மொகமொக மொகமொக மொகென

நகநக நகநக நகநக நகென

டிகுகுண டிகுடிகு டிகுகுண டிகுண (50)

ரரரர ரரரர ரரரர ரரர

ரிரிரிரி ரிரிரிரி ரிரிரிரி ரிரிரி

டுடுடுடு டுடுடுடு டுடுடுடு டுடுடு

டகுடகு டிகுடிகு டங்கு டிங்குகு

விந்து விந்து மயிலோன் விந்து (55)

முந்து முந்து முருகவேள் முந்து

என்றனை யாளும் ஏரகச் செல்வ

மைந்தன் வேண்டும் வரமகிழ்ந்து தவும்

லாலா லாலா லாலா வேசமும்

லீலா லீலா லீலா வினோதனென்று (60)

உ ன்திரு வடியை உ ருதி யென்றெண்ணும்

என்தலை வைத்துன் இணையடி காக்க

என் உ யிர்க் குயிராம் இறைவன் காக்க

பன்னிரு விழியால் பாலனைக் காக்க

அடியேன் வதனம் அழகுவேல் காக்க (65)

பொடிபுனை நெற்றியைப் புனிதவேல் காக்க

கதிர்வேல் இரண்டும் கண்ணினைக் காக்க

விதிசெவி யிரண்டும் வேலவர் காக்க

நாசிகளிரண்டும் நல்வேல்காக்க

பேசிய வாய்தனைப் பெருவேல்காக்க (70)

முப்பத் திருபல் முனைவேல் காக்க

செப்பிய நாவைச் செவ்வேல் காக்க

கன்னமிரண்டும் கதிர்வேல் காக்க

என்னிளங் கழுத்தை இனியவேல்காக்க

மார்பை இரத்ன வடிவேல் காக்க (75)

சேரிள முலைமார் திருவேல் காக்க

வடிவே லிருதோள் வளம்பெறக் காக்க

பிடரிக ளிரண்டும் பெருவேல்காக்க

அழகுடன் முதுகை அருள்வேல் காக்க

பழுபதி னாறும் பருவேல் காக்க (80)

வெற்றிவேல் வயிற்றை விளங்கவே காக்க

சிற்றிடை அழகுறச் செவ்வேல் காக்க

நாண் ஆம் கயிற்றை நல்வேல் காக்க

ஆண்பெண்குறிகளை அயில்வேல் காக்க

பிட்ட மிரண்டும் பெருவேல் காக்க (85)

வட்டக் குதத்தை வல்வேல் காக்க

பணைத்தொடை யிரண்டும் பருவேல் காக்க

கணைக்கால் முழந்தாள் கதிர்வேல் காக்க

ஐவிரல் அடியிணை அருள்வேல் காக்க

கைக ளிரண்டும் கருணைவேல் காக்க (90)

முன்கையிரண்டும் முரண்வேல் காக்க

பின்கையிரண்டும் பின்னவள் இருக்க

நாவில் சரஸ்வதி நற்றுணை ஆக

நாபிக் கமலம் நல்வேல் காக்க

முப்பால் நாடியை முனை வேல் காக்க (95)

எப்பொழுதும் எனை எதிர்வேல் காக்க

அடியேன் வசனம் அசைவுள நேரம்

கடுகவே வந்து கனக வேல் காக்க

வரும் பகல் தன்னில் வச்சிரவேல் காக்க

அறையிருள் தன்னில் அனையவேல் காக்க (100)

ஏமத்தில் சாமத்தில் எதிர்வேல் காக்க

தாமதம் நீக்கிச் சதுர்வேல் காக்க

காக்க காக்க கனகவேல் காக்க

நோக்க நோக்க நொடியில்நோக்க

தாக்கத் தாக்கத் தடையறத் தாக்க (105)

பார்க்கப் பார்க்கப் பாவம் பொடிபட

பில்லி சூனியம் பெரும்பகை அகல

வல்ல பு>தம் வலாஷ்டிகப் பேய்கள்

அல்லற் படுத்தும் அடங்கா முனியும்

பிள்ளைகள்தின்னும் புழக்கடை முனியும் (110)

கொள்ளிவாய்ப் பேய்களும் குறளைப் பேய்களும்

பெண்களைத் தொடரும் பிரமராட்சதரும்

அடியனைக் கண்டால் அலறிக்கலங்கிட

இரிசிக் காட்டேரி இத்துன்ப சேனையும்

எல்லினும் இருட்டினும் எதிர்படும் அண்ணரும் (115)

கனபூசை கொள்ளும் காளியோடனே வரும்

விட்டாங் காரரும் மிகுபல பேய்களும்

தண்டியக் காரரும் சண்டாளர்களும்

என்பெயர் சொல்லவும் இடிவிழுந்தோடிட

ஆனை அடியினில் அரும்பாவைகளும் (120)

புன்னை மயிரும் பிள்ளைகள் என்பும்

நகமும் மயிரும் நீண்முடி மண்டையும்

பாவைகளுடனே பலகலசத்துடன்

மனையிற் புதைத்த வஞ்சனை தனையும்

ஒட்டியச் செருக்கும் ஒட்டியப் பாவையும் (125)

காசும் பணமும் காவுடன் சோறும்

ஓதும் அஞ்சனமும் ஒருவழிப் போக்கும்

அடியனைக் கண்டால் அலைந்து குலைந்திட

மாற்றார் வஞ்சகர் வந்து வணங்கிட

கால தூதாளெனைக்கண்டாற் கலங்கிட (130)

அஞ்சி நடுங்கிட அரண்டு புரண்டிட

வாய்விட்டலறி மதிகெட்டோட

படியினில் முட்ட பாசக்க யிற்றால்

கட்டுடன் அங்கம் கதறிடக் கட்டு

கட்டி உ ருட்டு கால்கை முறிய (135)

கட்டு கட்டு கதறிடக் கட்டு

முட்டு முட்டு விழிகள் பிதுங்கிட

செக்கு செக்கு செதில் செதிலாக

சொக்கு சொக்குச் சூர்ப்பகைச் சொக்கு

குத்து குத்து கூர்வடி வேலால் (140)

பற்று பற்று பகலவன் தணலெரி

தணலெரி தணலெரி தணலது வாக

விடு விடு வேலை வெருண்டது வோட

புலியும் நரியும் புன்னரி நாயும்

எலியும் கரடியும் இனித்தொடர்ந் தோட (145)

தேளும் பாம்பும் செய்யான் புரான்

கடிவிட விஷங்கள் கடித்துய ரங்கம்

ஏறிய விஷங்கள் எளிதினில் இறங்க

ஒளிப்புஞ் சுளுக்கும் ஒருதலை நோயும்

வாதம் சயித்தியம் வலிப்புப் பித்தம் (150)

சூலைசயங் குன்மம் சொக்குச் சிரங்கு

குடைச்சல் சிலந்தி குடல்விப் பிருதி

பக்கப் பிளவை படர் தொடை வாழை

கடுவன் படுவன் கைத்தாள் சிலந்தி

பற்குத்து அரணை பருஅரை யாப்பும் (155)

எல்லாப் பிணியும் எந்தனைக் கண்டால்

நில்லா தோட நீ எனக் கருள்வாய்

ஈரேழ் உ லகமும் எனக்கு உ றவாக

ஆணும் பெண்ணும் அனைவரும் எனக்கா

மண்ணா ளரசரும் மகிழ்ந்துற வாகவும் (160)

உ ன்னைத் துதிக்க உ ன் திருநாமம்

சரஹுண பவணே சையொளி பவனெ

திரிபுர பவனெ திகழொளி பவனெ

பரிபுர பவனெ பவம்ஒளி பவனெ

அரிதிரு மருகா அமரா பதியைக் (165)

காத்துத் தேவர்கள் கடுஞ்சிறை விடுத்தாய்

கந்தா குகனே கதிர்வேலவனே

கார்த்திகை மைந்தா கடம்பா கடம்பனே

இடும்பனை யழித்த இனியவேல் முருகா

தணிகா சலனே சங்கரன் புதல்வா (170)

கதிர்கா மத்துறை கதிர்வேல் முருகா

பழநிப் பதிவாழ் பால குமாரா

ஆவினன் குடிவாழ் அழகிய வேலா

செந்தின்மா மலையுறும் செங்கல்வராயா

சமரா புரிவாழ் சண்முகத் தரசே (175)

காரார் குழலாள் கலைமகள் நன்றாய்

என்நா இருக்க யான் உ னைப் பாட

எனைத்தொடர்ந் திருக்கும் எந்தை முருகனைப்

பாடினேன் ஆடினேன் பரவசமாக

ஆடினேன் நாடினேன் ஆவினன் பூதியை (180)

நேச முடன்யான் நெற்றியில் அணியப்

பாச வினைகள் பற்றது நீங்கி

உ ன்பதம் பெறவே உ ன்னருளாக

அன்புடன் இரஷி அன்னமுஞ் சொன்னமும்

மெத்த மெத் தாக வேலா யுதனார் (185)

சித்திபெற் றடியேன் சிறப்புடன் வாழ்க

வாழ்க வாழ்க மயிலோன் வாழ்க

வாழ்க வாழ்க வடிவேல் வாழ்க

வாழ்க வாழ்க மலைக்குரு வாழ்க

வாழ்க வாழ்க மலைக்குற மகளுடன் (190)

வாழ்க வாழ்க வாரணத்துவசம்

வாழ்க வாழ்க என் வறுமைகள் நீங்க

எத்தனை குறைகள் எத்தனை பிழைகள்

எத்தனை யடியேன் எத்தனை செய்தால்

பெற்றவன் நீ குரு பொறுப்பது உ ன் கடன் (195)

பெற்றவள்குறமகள் பெற்றவளாமே

பிள்ளையென் றன்பாய் பிரிய மளித்து

மைந்தனென் மீது உ ன் மனமகிழ்ந் தருளித்

தஞ்சமென் றடியார் தழைத்திட அருள் செய்

கந்தர் சஷ்டி கவசம் விரும்பிய (200)

பாலன் தேவ ராயன் பகர்ந்ததைக்

காலையில் மாலையில் கருத்துடன் நாளும்

ஆசா ரத்துடன் அங்கந் துலக்கி

நேச முடன்ஒரு நினைவது வாகி

கந்தர் சஷ்டிக் கவசம் இதனைச் (205)

சிந்தை கலங்காது தியானிப்பவர்கள்

ஒருநாள் முப்பத் தாறுருக் கொண்டு

ஓதியே செபித்து உ கந்து நீறணிய

அஷ்டதிக் குள்ளோர் அடங்கனும் வசமாய்த்

திசைமன்ன ரெண்மர் செயலது அருளுவர் (210)

மாற்றல ரெல்லாம் வந்து வணங்குவர்

நவகோள் மகிழ்ந்து நன்மை யளித்திடும்

நவமத னெனவும் நல்லெழில் பெறுவர்

எந்த நாளுமீ ரெட்டா வாழ்வர்

கந்தர்கை வேலாம் கவசத் தடியை (215)

வழியாற் காண மெய்யாம் விளங்கும்

விழியாற் காண வெருண்டிடும் பேய்கள்

பொல்லா தவரைப் பொடிப் பொடி யாக்கும்

நல்லோர் நினைவில் நடனம் புரியும்

சர்வ சத்துரு சங்கா ரத்தடி (220)

அறிந்தென துள்ளம் அஷ்டலட் சுமிகளில்

வீரலட் சுமிக்கு விருந்துண வாகச்

சூரபத்மாவைத் துணித்தகை யதனால்

இருபத் தேழ்வர்க்கு உ வந்தமு தளித்த

குருபரன் பழநிக் குன்றினி லிருக்கும் (225)

சின்னக் குழந்தை சேவடி போற்றி

எனைத்தடுத் தாட்கொள என்றன துள்ளம்

மேவிய வடிவுறும் வேலவ போற்றி

தேவர்கள் சேனா பதியே போற்றி

குறமகள் மனமகிழ் கோவே போற்றி (230)

திறமிகு திவ்விய தேகா போற்றி

இடும்பா யுதனே இடும்பா போற்றி

கடம்பா போற்றி கந்தா போற்றி

வெட்சி புனையும் வேளே போற்றி

உ யர்கிரி கனக சபைக்கு ஓரரசே (235)

மயில்நட மிடுவோய் மலர் அடி சரணம்

சரணம் சரணம் சரஹுண பவ ஓம்

சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்